Met de oproep aan alle Nederlanders om vooral thuis te blijven, en lege straten als gevolg, zien de meeste winkeliers zich geconfronteerd met een directe verdamping van inkomsten. Om aan de uitgaven kant de schok op te vangen worden er afspraken gemaakt met verhuurders en leveranciers voor uitgestelde levering en/of betaling. ANWR Garant waarschuwde al dat de maatregelen die het kabinet heeft aangekondigd om ondernemers te ondersteunen niet zullen kunnen voorkomen dat er een vloedgolf van faillissementen door de mode- en schoenenbranche zal gaan. Enerzijds is er solidariteit voelbaar, anderzijds is de vraag wie in de keten de klap moet gaan opvangen. De collecties die nu, al dan niet vertraagd, worden uitgeleverd zijn tenslotte al geproduceerd. De grondstoffen gekocht, de arbeid verricht, de transporten betaald. Wanneer orders in dit stadium geannuleerd worden, zitten de producenten en leveranciers met de kosten opgescheept. Leveren aan een dichte winkel brengt de winkelier in veelal onoverkoombare financiële problemen. Met elkaar in gesprek blijven lijkt de enige manier om tot passende oplossingen te komen. Alle schakels in de keten een portie van de kosten laten opvangen lijkt de enige mogelijkheid.
Maar hoe verdeel je die aanzienlijke financiële ‘pijn’? Daar is het laatste nog niet over gezegd. Een aantal ondernemers in de branche voelen voor het vastleggen van de uitverkoop periode. Of het maken van concrete afspraken over hoe nu verder zal worden omgegaan met leveringen en betalingen. Niels Elferink van Elferink Schoenen werkte samen met collega ondernemer Tom van Geemen en Terrence Abrahamsen van ANWR Garant aan een brief aan de minister en staatssecretaris van Economische Zaken om de situatie onder de aandacht te brengen. De redactie van TRED sprak Elferink over hoe de zaken er nu voorstaan.
Niels Elferink maakt gebruik van een plexiglasscherm om een klant te helpen
Niels Elferink, Elferink Schoenen: “Met mij gaat het prima, met het bedrijf gaat het natuurlijk minder prima. We hebben de verschillende regelingen aangevraagd en zien dat de omzetten de laatste twee weken iets omhoog gaan ten opzichte van de eerste twee weken na aankondiging van de maatregelen. In die eerste twee weken heb ik samen met collega ondernemer Tom van Geemen en Terence Abrahamsen van ANWR-Garant Sport veel werk verzet om een brief aan de minister en staatssecretaris van Economische Zaken aan te kunnen bieden. Hierin vragen we aandacht voor de liquiditeitsproblemen van ondernemers is de schoenen- en modebranche. De collecties zijn al ingekocht en betaald, en kunnen voor een groot deel niet meer verkocht worden. De structurele problemen in de branche die hierdoor ontstaan willen we onder de aandacht brengen. Deze verdienen wat ons betreft een structurele aanpak. We stelden een petitie op en vroegen alle branchegenoten om deze te ondertekenen. Dat deze petitie pas 5.000 keer is ondertekend, terwijl er naar onze inschatting zo’n 170.000 mensen werkzaam zijn in de branche, is jammer. Maar er is gelukkig genoeg positiefs te melden. Een combinatie van verschillende initiatieven heeft gezorgd voor meer bewustzijn onder consumenten van het belang van lokale ondernemers. Maar de overheid kan en moet nog meer doen om de ondernemers in de schoenen- en modebranche door deze crisis heen te helpen.”
“Onder winkeliers en leveranciers wordt gekeken naar oplossingen, zoals het aanbieden van extra valuta van 30, 60, 90 en soms zelfs 120 dagen. Dat is echter een tijdelijke oplossing, want zonder inkomsten kan de winkelier ook na 90 dagen de factuur niet betalen. Ik denk dat we verder moeten kijken dan het uitstellen van betalingen. Om de tafel met leveranciers heb ik de vraag de afgelopen tijd ook gesteld; hoe gaan we de pijn delen? Ik merk dat er huiverig op wordt gereageerd. ‘Wij hebben ook problemen’ hoor ik dan terug. En dat kan ik me helemaal voorstellen. Maar wij nemen de schoenen af, doen geen annuleringen en betalen de facturen, al dan niet met extra valuta. Wat gebeurt er met winkeliers die de facturen niet meer kunnen voldoen? Omdat wij bij ANWR Garant zitten voelen we die druk minder, maar voor velen is dit nu een reële dreiging. Een andere oplossing die ik hoor is het doorschuiven van minder modische collecties naar het volgende seizoen, zodat deze niet hoeven te worden afgeprijsd. Op zich een goede gedachte. Als echter alle leveranciers dit zouden doen, dan zijn er geen goederen om af te prijzen, en komt de liquiditeit ook direct in het gedrang. Ik ben niet onverdeeld enthousiast over het voorstel dat bij de Tweede Kamer ligt om de uitverkoop aan banden te leggen. Het ligt er wat mij betreft helemaal aan hoe dit zal worden ingevoerd. Als het zo wordt dat er voor een bepaalde datum helemaal geen korting gegeven kan worden, ook geen 10 of 15% dan sta ik er minder positief tegenover. Er is nu veel aandacht in de media voor dit onderwerp en waar ik bang voor ben is dat consumenten het kopen van schoenen dan zullen uitstellen tot in juli. Op dat moment is nog maar beperkt de tijd is om de collecties van de zomer te verkopen. De kortingen worden dan in één keer heel hoog, en dan kun je niet eens meer je inkoopprijs terug verdienen. Onze najaars orders hebben we inmiddels, al dan niet in afgeslankte vorm, geplaatst. Normaliter kopen we tijdens het seizoen ook nog veel in, maar dat staat nu on hold tot we meer zicht hebben op hoe de komende weken en maanden zich zullen ontwikkelen. We willen een mooie collectie kunnen laten zien in de winkels (twee in Raalte, verder gevestigd in Hattem, Kampen, Emmeloord en sinds maart 2019 in Nunspeet, red.) maar zijn ook afhankelijk van hoe leveringen zullen verlopen. Schoenen hebben we over het algemeen genoeg, daar maak ik me niet zo druk om. Als branche hebben we het lastig, we zijn allemaal ondernemers met een eigen visie en mening. Toch moeten we het nu met elkaar doen. Samen oplossingen vinden; winkeliers, leveranciers, de horeca en winkels in de steden en dorpen om ons heen. En de overheid. Die mag nog wat meer doen wat mij betreft.”
